2024-05-27
A سیستم تنش پست باندروشی است که در ساخت و ساز برای تقویت سازه های بتنی مانند پل ها، ساختمان ها و پارکینگ ها استفاده می شود.
در این سیستم، تاندونهای فولادی با استحکام بالا، قبل از ریختن بتن، درون مجاری یا آستینها قرار میگیرند. هنگامی که بتن سخت شد، تاندون ها تحت کشش قرار می گیرند و سپس در انتهای سازه مهار می شوند.
سپس تاندون ها با استفاده از دوغاب یا سایر مواد چسبنده به بتن متصل می شوند تا نیروهای کششی را به بتن منتقل کنند. این فرآیند به افزایش استحکام و دوام سازه و همچنین کاهش پتانسیل ترک خوردگی و انحراف تحت بار کمک می کند.
چسباندن پس کششمعمولاً در سازههای بزرگتر که در آن دهانههای طولانیتر و ظرفیت بار بالاتر مورد نیاز است استفاده میشود. چندین مزیت از جمله اجازه دادن به بخشهای بتنی نازکتر، زمان ساخت سریعتر و صرفهجویی در هزینه در مصالح را ارائه میدهد.
پیوند پس از تنششامل تاندون هایی از یک تا چند رشته (چند رشته) یا میله است. برای سیستم های پیوندی، فولاد پیش تنیدگی در یک مجرای فلزی یا پلاستیکی موجدار قرار می گیرد. پس از اینکه تاندون تحت فشار قرار گرفت، دوغاب سیمانی به داخل مجرا تزریق می شود تا آن را به بتن اطراف بچسباند. علاوه بر این، دوغاب یک محیط قلیایی ایجاد می کند که محافظت در برابر خوردگی را برای فولاد پیش تنیده فراهم می کند.
سیستم های چند رشته ای پیوندی، در حالی که به طور گسترده در ساخت و سازهای جدید پل ها و سازه های حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند با موفقیت در سازه های ساختمانی تجاری استفاده شوند و شده اند. هنگامی که این سیستم های چند رشته ای برای عناصر سازه ای بزرگ مانند تیرها و تیرهای انتقال استفاده می شود، مزایای طراحی شامل افزایش طول دهانه و ظرفیت حمل بار و کاهش انحراف است.