تفاوت بین حفره های انقباض و تخلخل گاز در ریخته گری چیست؟

هنگام تولید قطعات ریخته گری، اگر به درستی مورد استفاده قرار نگیرد، سازندگان اغلب با حفره های انقباض و نقص های تخلخل گاز مواجه می شوند که به طور جدی بر کیفیت کلی ریخته گری تأثیر می گذارد. بسیاری از مردم تشخیص این دو عیب ریختگی را دشوار می دانند. درک صحیح تفاوت بین حفره های انقباض و تخلخل گاز می تواند به سازندگان کمک کند تا به سرعت عیوب ریخته گری را اصلاح کنند.

حفره های انقباضی به عیوب فضای خالی ماکروسکوپی گفته می شود که در بالای ریخته گری به دلیل انقباض انجماد فلز در حین ریختن، با اشکال نامنظم رخ می دهد. دلایل زیادی برای ایجاد حفره های انقباض وجود دارد، مانند طراحی قالب، طراحی جعبه ماسه، طراحی سیستم دروازه، تنظیم ترکیب شیمیایی فلز، و جابجایی نامناسب در طول فرآیند ذوب، که همگی می توانند منجر به نقص انقباض در مقیاس بزرگ در ریخته گری شوند.

تخلخل گاز در قطعات ریخته گری عمدتاً ناشی از گازی است که در فلز مذاب به دام افتاده، به دام افتاده یا جذب می شود. ویژگی های تخلخل گاز بسته به علت آن متفاوت است.

1. منافذ گازی حباب شده: این منافذ زمانی اتفاق می‌افتند که گاز از قالب، هسته، پوشش، تکیه‌گاه هسته یا آهن سرد به سطح ریخته‌گری نفوذ می‌کند و منافذی، اغلب گلابی‌شکل یا بیضی شکل، نسبتاً بزرگ، با دیواره‌های صاف و سطوح اکسیده را تشکیل می‌دهد.

2. منافذ گاز چین خورده: هنگامی که گاز در حین پر کردن در داخل فلز مذاب به دام می‌افتد، تشکیل می‌شود و معمولاً به صورت منافذ بزرگ گرد یا بیضی شکل جدا شده در داخل ریخته‌گری ظاهر می‌شود، معمولاً در بخش‌های بالایی و میانی، با موقعیت‌های آنها ثابت نیست.

3. منافذ گاز واکنش پذیر: این منافذ به دلیل واکنش های شیمیایی بین اجزای خاصی در داخل فلز مذاب یا بین فلز مذاب و قالب/هسته در سطح مشترک، به صورت خوشه ای تشکیل می شوند.

درک تفاوت‌های بین حفره‌های انقباض و تخلخل گاز به این معنی است که در طول تولید ریخته‌گری، تولیدکنندگان باید به شدت از روش‌های ریخته‌گری صحیح پیروی کنند تا به شیوه‌ای منظم تولید کنند و به طور مداوم از وقوع حفره‌های انقباض و تخلخل گاز بکاهند.