مزایای ریخته گری در مقایسه با آهنگری چیست؟

ریخته گری یک روش ساخت باستانی است که می توان آن را به 6000 سال پیش در چین ردیابی کرد. این یکی از اولین تکنیک های گرم کاری فلز است که توسط انسان تسلط یافته است. در طول فرآیند تولید، مردم اغلب ریخته گری و آهنگری را با هم مقایسه می کنند. پس چه تفاوت هایی بین این دو وجود دارد؟

تفاوت بین ریخته گری و آهنگری

فرآیند ریخته گری شامل ریختن فلز مذاب به داخل یک حفره قالب است که مطابق با قسمت مورد نظر شکل می گیرد. پس از سرد شدن و جامد شدن، قطعه یا بلنک با شکل و خواص مورد نیاز به دست می آید. از سوی دیگر، آهنگری شامل گرم کردن بلوک‌های فلزی به حالت پلاستیکی و سپس تغییر شکل آنها از طریق فشار، کشش یا فشار دادن نیروهای برای به دست آوردن شکل مورد نیاز است.

روش ساخت

ریخته‌گری فلز مذاب را در قالب‌ها می‌ریزد و تولید قطعات با اشکال پیچیده و ساختارهای توخالی را ممکن می‌سازد. آهنگری بلوک‌های فلزی را از طریق تغییر شکل شکل می‌دهد و آن را برای ساخت قطعات و قطعات با استحکام بالا با الزامات عملکرد مواد خاص مناسب می‌سازد.

خواص مواد

ریخته‌گری معمولاً خواص ماده اصلی را حفظ می‌کند، اما به دلیل سرعت خنک‌تر شدن کندتر، احتمال بروز عیوب وجود دارد. آهنگری می‌تواند ساختار دانه‌های فلز را بهبود بخشد، تراکم و یکنواختی مواد را افزایش دهد و در نتیجه استحکام و چقرمگی قطعه را افزایش دهد.

مزایای ریخته گری

ریخته گری می تواند قطعاتی با اشکال پیچیده تولید کند، به ویژه آنهایی که دارای حفره های داخلی پیچیده هستند، مانند محفظه های مختلف، قاب تخت و قاب ماشین. مواد اولیه برای ریخته گری به طور گسترده ای در دسترس است و ریخته گری بسیار سازگار و انعطاف پذیر است. می تواند از فلزات صنعتی رایج استفاده شود و اندازه های ریخته گری از چند گرم تا صدها تن متغیر است. علاوه بر این، هزینه‌های ریخته‌گری نسبتاً کم است و کاربردها گسترده هستند.

با توسعه صنعت ریخته گری، ریخته گری به یکی از فرآیندهای اساسی در ساخت مکانیکی مدرن تبدیل شده است. به عنوان یک روش شکل دهی نسبتاً اقتصادی، ریخته گری برای قطعات با اشکال پیچیده مقرون به صرفه تر است، در حالی که آهنگری برای تولید قطعات با استحکام بالا با الزامات عملکرد بالا مناسب است.